Ze wandelt,
strijkt met de palm van haar hand
langs straten, langs muren, langs benen
tracht te lezen welke verhalen
zich verbergen in de hoeken in de voegen in de lijnen.
Ze wandelt,
legt haar hand
op een steen, op een wang
tussen jouw ogen.
Ze kijkt rond jouw ogen,
cirkelt voorbij jouw ogen
ziet wat jij droomt voelt wat jij voelt.
in uit
in uit
Ze kijkt naar de wensen die jij ademt
langs de binnenkant van haar pols.
Haar hand glijdt over jouw mond
en sluit zich rond je fijnste wens.
Ze wandelt
langs benen, langs muren, langs straten
veegt jouw wens
tussen de lijnen, de voegen en in de hoeken
van haar wereld.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
jouw woorden brengen het menselijke bewustzijn moeiteloos binnenin de cirkel van de ouroboros waar tijd en ruimte hun streven nederig opzijschuiven voor een betoverende eenwording met het sacrale
Een reactie posten