Van dit beeld zou je normaal niet zo blij zijn, als je wist dat het in je eigen huis was getrokken. Maar ik ben er op dit moment heel blij mee, want ik ben een rasechte Belg wiens keuken en badkamer worden verbouwd. Er is verbazingwekkend weinig tijd voor nodig om je huis tot puinhoop om te toveren. Een hardwerkende man met het juiste materiaal doet dat waar je bij staat. Hij gaat en blijft gaan en hopla, plots zie je rode baksteen waar jarenlang alleen gele tegeltjes te zien waren. De schouw in de hoek wordt vakkundig ontmanteld. En de machines maken een hels kabaal. Alle buren dachten dat we bijna bij hen in de living zaten.
De meubels in het huis afdekken heeft weinig zin. Stof kruipt waar het niet gaan kan. Het kruipt in mijn neus en in mijn haren, die voelen intussen als stro. Het nestelt zich tussen de lakens van het bed, tussen de boeken en in de schuiven van de kast. Drie lagen oranje tape en lakens voor de deur ten spijt. Het kruipt door de voegen en spleten van de vloer tot bij de benedenbuurvrouw. Het kruipt in mijn longen 's ochtend vroeg en bezorgt me hoestbuien.
Ik ben niet stof-bestand.
Het stof daarentegen is heel erg Heidi-bestand.
