Een kruimel onder de kast.
Herinneringen achter de spiegel.
Stil lachen tussen tegels van straten.
Zuchten in kieren van deuren.
Telkens weer
hoorde hij
voelde hij
maar wist niet
wat.
Een vergeelde postkaart in een verloren boek.
Haar strelingen opgeslagen in de randen van het bed.
Zachte kreunen achtergelaten op de vensterbank.
Verlangen als lichte gordijnen golvend in de wind.
Telkens weer
zuchtte hij
kreunde hij
maar wist niet meer
wist niets meer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten