Shop-flop?

Verdorie, ik heb het weer gedaan. Het is weer gebeurd. Elk jaar neem ik mij voor om mij niet te laten verleiden. Jammer maar helaas. Het is bij de intentie gebleven.
Ik ben in het shoppingcentrum beland. In de volksmond ook wel de hel van Wijnegem genaamd. Een jeans wil ik, een jeans zal ik hebben. Bij mij moeten favoriete kledingstukken echt kapot alvorens ik ze kan vervangen. Mijn jeans had nu al op drie plekken gaten, waaronder eentje net onder mijn linkerbil en dat is met deze winter toch net te koud. Dus, met mijn focus op 'jeans' waag ik me het centrum in.
Zelf zoeken naar een jeans daar begin ik niet aan. Er bestaat immers geen zakwoordenboek voor deze wildgroei van termen: smart straight, regular rise, straight leg,... Ik wil kunnen zeggen: voor mij graag een klassieke jeans, zonder vouwen of gebleekte strepen, met gewone rechte broekspijpen. De verkoopster mag die vraag vertalen in jeanstaal. Wat Katia heel professioneel doet. (ik krijg later haar kaartje om aan de kassa af te rekenen, ten teken dat zij mij goed geholpen heeft) De maat? Tja, dat vergeet ik telkens weer, passen is het enige dat werkt. En kijk, in een mum van tijd heb ik drie exemplaren die door de keuring kunnen. Eén van de keuringsstrategieën: door de knieën buigen en checken of de broek aan je rug niet zo hard gaapt dat je onderbroek zichtbaar is. Of dat ze eigenlijk toch zo strak zit dat je buik tegen je rug plakt. Nog een andere check is een strak kontje. Want losse stof die onder je billen rare vouwen maakt, dat kan er niet door. Drie goede exemplaren dus waarvan er toch wel eentje in solden is mevrouw! En wat had je gedacht, de twee die het meest mijn voorkeur wegdragen, zijn....NIET in solden. Nee, ik begin niet te gillen. Ik ken dit scenario, het overkomt me telkens weer. Alsof ik er een neus voor heb om uit het ganse aanbod net dat te kiezen dat vers in de rekken hangt. De rest ligt op stapels in een wirwar door elkaar. Het ligt niet breed uitgestald en gemakkelijk grijpbaar. Je moet er moeite voor doen, je moet zin hebben om er in te grasduinen. Kleuren, maten, soorten het is een vergaarbak van wat plots wel tegen de helft van de prijs verkocht kan worden. Ik verdenk de winkeliers er van om meteen hun hele magazijn uit te kieperen, ook kledij van tien seizoenen geleden. En om dan koppig het solden-spel mee te spelen en toch die aan halve prijs te kopen, daar laat ik me niet in kennen. De jeans die het beste zit, die wordt het. Leve mijn nieuwe-niet-in-solden-casual-denim!