Vanuit verre verledens
heeft zij geleerd een berg te zijn
onbewogen te blijven staan
onder zwermen gedachten
die onophoudelijk af
en aan vliegen
nesten bouwen
onder haar schedeldak.
Aan haar voeten groeien
diepe wortels en naakte
kleine bloemen. Vochtige
zwaartekracht vult haar basis.
Haar lichaam is haar aarde,
de grond die zij vaak verliest.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten