Verantwoord winkelen

Het begint al bij mijn vertrek thuis. Voor ik ga winkelen is het verstandig dat ik een boodschappenlijstje maak en iets eet, want als ik ga winkelen zonder lijstje en mét honger, dan doe ik domme dingen. Zoals tien zakken chips kopen en allerlei diepvries-eten hamsteren.
Nadat ik gegeten heb en mijn lijstje heb aangevuld met algemene termen als ‘broodbeleg’ en ‘fruit’ , plunder ik de kast met plastic zakken op zoek naar stevige exemplaren om de boodschappen in te doen. Want telkens een nieuwe herbruikbare zak kopen, is niet de bedoeling.
Vervolgens bekijk ik mijn lijstje en beslis ik of dit een fiets- dan wel een auto-activiteit wordt. Mijn fietszakken zijn klein en onhandig te vullen, dus zodra er wat melk en ander drinkbaars mee moet, wordt de fiets afgeschreven. Er bekruipt mij dan een licht schuldgevoel maar goed, de ecologische gedachten schuif ik opzij en met een fijn muziekje op rij ik naar de winkel.
Oh ja, voor ik op weg ga heb ik natuurlijk ook beslist in welke winkel ik ga shoppen. Want in Den Aldi is het WC-papier goed en goedkoop maar de groenten trekken op niet veel. In de Colruyt is de groenten- en fruitafdeling super maar hun vegetarisch aanbod is minder. En Delhaize heeft lekker veggie-burgers in de vriezer maar je komt er zo in de verleiding om allerlei lekkere doch astronomisch dure hapjes te kopen. En ik wil mijn boodschappen uiteraard niet verspreiden over 10 winkels. Eén winkel is net zo handig en tijdsbesparend.
Goed, vandaag heb ik per uitzondering voor Delhaize gekozen want de allerliefste regering van dit land heeft mijn loon gespekt dus er kan wat af. Delhaize heeft grote winkelkarren en gewone winkelmandjes (geloof me, er zijn mensen die dit niet weten). Dus ik moet beslissen of ik een mandje of zo’n grote kar neem (ook hier bewijst een lijstje z’n nut). Goed, daar ga ik, met mijn grote kar door de draaideur. In de winkel roepen allerlei reclameslogans en schreeuwerige aanbiedingen (2 voor de prijs van 1, 5 + 1 gratis, 20 extra punten op je kaart,…) om aandacht. Eindeloze beloftes die je doen geloven dat aan het einde van de rit je portefeuille minder leeg zal zijn. Niets is minder waar: enkel mijn auto zal minder leeg zijn.
Oké, ik ben nu dus nog maar aan de eerste rayon. Het echte winkelen moet nog beginnen. Loop ik de verschillende rayons systematisch af en check ik dan op het einde of ik alles van mijn lijstje heb, kwestie van meteen ook mijn geheugen even te trainen of volg ik van bij de start strak het lijstje en navigeer ik door de rest van de winkel met oogkleppen op? In een winkel waar je alles weet staan, kan je de laatste tactiek toepassen. Nu zal het ‘rayons aflopen’ worden.
Op mijn lijstje staat - zeer nuttig - 'groenten' vermeld. Hier gaan we. Wortelen. Er zijn Delhaize wortelen, Haspengouwse wortelen en bio wortelen. Ze liggen los, in zakken van een halve kilo of per kilo. De ene zak is de andere niet, er is verschil in lay-out en in materiaal waaruit hij gemaakt is. En natuurlijk hebben ze allemaal een verschillende prijs. Zeg mij welke wortelen je kiest en ik zal je zeggen wie je bent.
Bij het kiezen van confituur hoef ik helemaal geen tekeningetje te maken: ongeveer een volledige rayon is gewijd aan dit zoet broodbeleg, al dan niet met toegevoegde suiker, verschillende smaak-combinaties en variatie in de vormen van de pot. Zeg mij welke confituur je kiest en ik zal je zeggen hoe het met je liefdesleven zit.

Ben je al moe van al dit winkelen?

Bedenk dan dat ik dit stuk eigenlijk begon als volgt:
Ik geniet van naar de winkel gaan om eten te kopen en helemaal niet te denken aan wat het kost of hoeveel suiker er in zit of het wel bio is of het niet te zwaar verpakt is, of het niet uit het buitenland komt of dit wel seizoensgroenten zijn, of het vezelrijk genoeg is en als er dan suiker in zit, dat het dan rietsuiker is of het niet te veel is voor één persoon en dan mordicus checken of het niet vervallen is. Met volgeladen kar en vier nieuwe herbruikbare zakken wandel ik de koning te rijk de winkel buiten.
Onverantwoord shoppen. Heerlijk.